Jeffrey was nu 2 weken al niet thuis geweest en het werd tijd dat hij naar huis kwam, helaas niet in de gedaante als we gehoopt hadden, maar toch ondanks dat moest hij thuis komen.
We hadden na zijn overlijden besloten dat hij thuis zou worden opgebaard, want hem bij een uitvaart onderneming "stallen" dan kon echt niet, er was maar 1 plek op de wereld waar hij zou moeten zijn, en dat bij ons, thuis. Dan begint de rest van het geregel, wat voor soort kist en welke kleur moet deze worden, welke bloemen en wat moet er op het lint, wat voor tekst moet er in de rouwkaart, hoe komt de ceremonie tijdens de crematie er uit te zien (wat ga je als ouder zeggen als afscheidswoorden) welke muziek moet er dan gedraaid worden, wat doe je met de as na de crematie. Het is niet de eerste keer dat we dit soort zaken moeten regelen, maar nu het om je eigen kind gaat lijkt alles wel een onoverkomelijke hindernis. Uiteindelijk komt het allemaal wel goed, maar het kost verschrikkelijk veel moeite. De kist was simpel, want Jeffrey was niet van al te veel poespas, de kleur was zwart met een rode binnenkant, dat was de kleurcombinatie waarvan hij hield (daarom ook de kleurcombinatie van deze website). Wat zet je op een lint waar je alles in kwijt kan, dat wordt een lint van 3 kilometer en dat kan niet want het moet kort en bondig zijn, wat voor een moeite dat niet heeft gekost, maar na veel gepuzzel en gedenk lukt dat ook. Op de rouwkaart moest iets komen van de Beatles, iets met drummen en een persoonlijke tekst van ons, (te zien bij foto's). Zijn moeder zei: ik heb hem op de wereld gezet, dus ik breng hem ook de zaal in, dit hebben we dus ook als gezin gedaan. Als sprekers wilde zijn zus iets zeggen en als laatste wilde wij iets zeggen en iedereen iets meegeven wat wij belangrijk vonden. Hoe zeg je iets ten overstaan van iedereen, wat iedereen snapt, wat iedereen mag weten en doe je recht aan wie Jeffrey was. Ook weer zo'n onmogelijk lijkende opgave, maar door tijdsdruk (want het moet toch af) weet je dat ook voor elkaar te krijgen. De muziek koste nogal wat moeite want hij hield van zoveel soorten, genres en nummers, vele avonden tot diep in de nacht hebben we uitgeplozen wat het moest worden, en uiteindelijk is dat ook gelukt. De bestemming van de as was al snel duidelijk, die kwam in de urnen muur op de begraafplaats in Zandvoort, daar was hij geboren en daar wilde hij ook zelf gaan wonen, dus daar was geen twijfel over. Maar dan moet je weer keuzes gaan maken, op welke plek in de muur, wat voor soort plaat komt erop, wat moet er op komen te staan, en wat voor soort urn moet zijn as komen, dat is deze geworden omdat de ring op de urn leek op de ring die Jeffrey om zijn duim droeg (zie de ring en urn beide tegelijk). Bij het maken van deze webstie is hij nu iets meer dan 4 weken overleden. Nog steeds kunnen wij het niet geloven / bevatten, we denken nog steeds dat hij even weg is bij vrienden of zo iets en straks weer komt binnenlopen, ongelofelijk!.
We hadden na zijn overlijden besloten dat hij thuis zou worden opgebaard, want hem bij een uitvaart onderneming "stallen" dan kon echt niet, er was maar 1 plek op de wereld waar hij zou moeten zijn, en dat bij ons, thuis. Dan begint de rest van het geregel, wat voor soort kist en welke kleur moet deze worden, welke bloemen en wat moet er op het lint, wat voor tekst moet er in de rouwkaart, hoe komt de ceremonie tijdens de crematie er uit te zien (wat ga je als ouder zeggen als afscheidswoorden) welke muziek moet er dan gedraaid worden, wat doe je met de as na de crematie. Het is niet de eerste keer dat we dit soort zaken moeten regelen, maar nu het om je eigen kind gaat lijkt alles wel een onoverkomelijke hindernis. Uiteindelijk komt het allemaal wel goed, maar het kost verschrikkelijk veel moeite. De kist was simpel, want Jeffrey was niet van al te veel poespas, de kleur was zwart met een rode binnenkant, dat was de kleurcombinatie waarvan hij hield (daarom ook de kleurcombinatie van deze website). Wat zet je op een lint waar je alles in kwijt kan, dat wordt een lint van 3 kilometer en dat kan niet want het moet kort en bondig zijn, wat voor een moeite dat niet heeft gekost, maar na veel gepuzzel en gedenk lukt dat ook. Op de rouwkaart moest iets komen van de Beatles, iets met drummen en een persoonlijke tekst van ons, (te zien bij foto's). Zijn moeder zei: ik heb hem op de wereld gezet, dus ik breng hem ook de zaal in, dit hebben we dus ook als gezin gedaan. Als sprekers wilde zijn zus iets zeggen en als laatste wilde wij iets zeggen en iedereen iets meegeven wat wij belangrijk vonden. Hoe zeg je iets ten overstaan van iedereen, wat iedereen snapt, wat iedereen mag weten en doe je recht aan wie Jeffrey was. Ook weer zo'n onmogelijk lijkende opgave, maar door tijdsdruk (want het moet toch af) weet je dat ook voor elkaar te krijgen. De muziek koste nogal wat moeite want hij hield van zoveel soorten, genres en nummers, vele avonden tot diep in de nacht hebben we uitgeplozen wat het moest worden, en uiteindelijk is dat ook gelukt. De bestemming van de as was al snel duidelijk, die kwam in de urnen muur op de begraafplaats in Zandvoort, daar was hij geboren en daar wilde hij ook zelf gaan wonen, dus daar was geen twijfel over. Maar dan moet je weer keuzes gaan maken, op welke plek in de muur, wat voor soort plaat komt erop, wat moet er op komen te staan, en wat voor soort urn moet zijn as komen, dat is deze geworden omdat de ring op de urn leek op de ring die Jeffrey om zijn duim droeg (zie de ring en urn beide tegelijk). Bij het maken van deze webstie is hij nu iets meer dan 4 weken overleden. Nog steeds kunnen wij het niet geloven / bevatten, we denken nog steeds dat hij even weg is bij vrienden of zo iets en straks weer komt binnenlopen, ongelofelijk!.
Jeffrey van Dam 21 jaar jong overleden N224 Ede 08-06-2011 hersenletsel hersentrauma hersendruk autoongeval autoongeluk auto ongeluk ongeval dodelijke afloop zandvoort 09-06-1990 9-6-90 eitje herinneringsite gedenksite nagedachtenis nooit niet vergeten ziekenhuis ic intensive care kunstmatige coma orgaandonatie thuisopbaring crematie
© 2011 Gert-Jan van Dam
