Gepost op Mon 27th June 2011 5.51PM In categorie Opbaring thuis
Ik weet nog goed dat op de dag dat Jeffrey zou worden thuisgebracht rij ik de auto een stukje de straat in zodat de auto met de kist erin vlak naast ons huis zou kunnen komen. Voordat ik de auto in stap zie ik aan het begin van de straat een grote boog met witte ballonnen, er was een trouwerij, dan weet je even dat er meer in de wereld is dan jou verdriet, maar eenmaal weer binnen wordt je overmand door de droevige werkelijkheid die op dit moment in jou leven belangrijk is.
Ondanks het verdriet lijk je uit te kijken naar het moment dat de wagen met de kist er zal zijn, hij komt weer thuis, daar waar hij hoort te zijn. Om het maar bot en begrijpelijk te zeggen "hoe kan je nou blij zijn met een grafkist waar je kind in ligt?", en toch voelde ik dat op dat moment.
Reacties: