Gepost op Sun 3rd July 2011 5.32PM In categorie Na de crematie
Een puinhoop aan gevoelens. Blij om gezien te hebben hoeveel mensen er waren, hoeveel mensen om hem gaven, wel zo'n 250 a 300, maar hoe kan je blij zijn met die aandacht, je krijgt hem er niet mee terug!. Als er niemand was gekomen was het ook niet goed geweest. Dus blij is niet het goede woord, het is meer iets van "nou ja, er waren in ieder geval wel veel mensen aanwezig".
Alle drukte die er voor de crematie was zoals: crematie regelen, kaarten in de bus, bloemisten aan de deur, elke dag controle van de begrafenis ondernemer mbt de kist, aanloop van mensen die hun medeleven komen betuigen enz enz is er niet meer, het is stil en rustig. Je wordt teruggeworpen op jezelf, je gaat denken hoe alles is gegaan en nog steeds ontkenning! is het nu echt wel waar? is het toch niet stiekem wel een nachtmerrie waar je zo meteen uit ontwaakt, nee het is toch allemaal echt gebeurt, en als je je dat realiseert komen de tranen weer.
Reacties: