Gepost op Mon 5th September 2011 8.15PM In categorie Verder leven
Net even op de website de films en foto’s terug zitten kijken en flink zitten janken. Nog steeds lijkt het onwerkelijk of het niet gebeurt is of zo. Ik zit het te lezen en te bekijken en nog steeds lijkt het niet over mij te gaan, maar ergens in je achterhoofd weet je dat het wel over jou gaat. Dat is het rare van nu, er lijkt wel alsof er een strijd in je lichaam gaande is, een strijd tussen verstand en gevoel. Er is iets wat overlevingsdrang heet en dat laat je doorgaan omdat dat moet, maar je gevoel wil ergens in een hoekje gaan liggen en alleen maar janken of zo iets.
Je staat op en je gaat naar bed en in de tussentijd doe je je ding maar het lijkt wel op de automatische piloot te gaan. Je lacht wel maar zonder echt plezier te voelen. Ik voel mij niet compleet, ik mis mijn zoon mijn maatje. Ik mis het om onder het eten samen mam lekker op te naaien, lekker stom lullen over iets wat je gezien had op Discovery Channel of zo, klussen samen en noem maar op, ik kan nog steeds niet geloven dat we dat nooit meer kunnen doen. Dat houd mij tegen om plezier en zin in het leven te hebben, leuke dingen te doen en dergelijke. Het is bijna niet te verwoorden wat die strijd tussen gevoel en verstand met mij doet, wel weet ik dat ik er flink last van heb. Ik voel me KUT! Ik mis je!.
Reacties: